انتخابات نمود واقعی یک نظام دموکراتیک تلقی می‌شود و ایران اسلامی نیز از ۲۲ بهمن سال ۵۷ پایه‌گذار نظام حکومتی مبتنی بر اصول دموکراسی بر خواسته از آرای عمومی با توسل به برگزاری انتخابات برای برگزیدن کارگزاران حکومتی را بنیان نهاد.
به گزارش تابناک همدان؛ ایرانیان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نوع حکومت دموکراتیک خود را جمهوری اسلامی برگزیدند تا هم بال جمهوریت را که در رأس دولت آن رئیس‌جمهور قرار دارد و قوا از هم تفکیک‌شده و نمایندگان قوه مقننه را نیز مردم انتخاب می‌کنند و بال دیگر اسلامی آن است که روح قوانین بالادستی به‌ویژه قانون اساسی بر قوانین و احکام شریعت مقدس اسلام بنا شده است.
جمهوری اسلامی ایران بنای دموکراتیک خود را با برگزاری نخستین انتخابات قانونی در ۱۲ فروردین سال ۵۸ محکم نمود و در این انتخابات بیش از ۹۸ درصد مردم به نظام جمهوری اسلامی ایران رأی مثبت دادند و این‌گونه بود که معمار کبیر انقلاب اسلامی شعار میزان رأی ملت است را در صحنه سیاسی ایران به منصه ظهور رساند.
اینک در سی و هفتمین بهار انقلاب اسلامی بار دیگر مردم در پای صندوق‌های رأی حاضر خواهند تا در هفتم اسفندماه ۹۴ نمایندگان دوره پنجم مجلس خبرگان رهبری و دهمین دوره مجلس شورای اسلامی را انتخاب کنند.
انتخابات یک اصل اساسی در جمهوری اسلامی ایران است که مردم به صورت مستقیم دولت، مجلس و حتی با یک فاصله رهبری را انتخاب می‌کنند که این انتخاب الزاماتی دارد و اگر این الزامات فراهم و یا رعایت نشود، انتخابی آگاهانه نخواهیم داشت.
مهم‌ترین الزامات انتخابات توجه و بررسی داوطلبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی از ابعاد مختلف است تا به انتخابی اصلح دست‌یابیم.
انتخابی اصلح خواهد بود که بر بستر آگاهی و شناخت دقیق سوار شود و فضای سیاسی در صحنه رقابت‌ها شفاف باشد تا هم انتخاب‌کنندگان و هم انتخاب شوندگان بتوانند از شفافیت موجود در راستای انتخاب افراد اصلح گام بردارند.
کاندیداهایی که از سوی شورای نگهبان مورد تأیید قرار گرفتند نباید این تصور را داشته باشند که همه آنها شایسته تکیه بر کرسی نمایندگی ملت در خانه ملت را دارند چراکه رفتار، کردار و گفتار افراد قبل و بعد از نمایندگی تغییر می‌کند و خیلی از افراد در حین رقابت‌ها خود را با رفتارهای ناشایست به جامعه معرفی می‌کنند و مردم مطمئناً به چنین کسانی رأی نمی‌دهند.
داوطلبانی که وعده‌هایی در برخی مواقع عجیب داده و یا فقط با حضور در روستاها و مناطق پایین‌شهر وعده‌های عمرانی و ساخت‌وساز می‌دهند، معیار مناسبی برای اصلح بودن نیستند چراکه این نامزدها یا به وظایف نمایندگی آشنا نبوده و یا اینکه می‌خواهند با انحراف افکار عمومی به سمت یکسری شعارها و وعده‌های بعضاً توخالی مانند کشیدن راه، احداث غسالخانه، انجام طرح هادی روستایی، تبدیل خیابان‌های پایین‌شهر به بالای شهر و... رأی بیاورند.
مردم باید بامطالعه قوانین و ضوابط مربوط به مجلس شورای اسلامی به کاندیداهایی که وعده‌های عمرانی می‌دهند رأی ندهند و از داوطلبانی که درباره قانون‌گذاری و نظارت بر اجرای قانون سخن می‌گویند فردی را که از دیگران توانمندی بیشتری دارد را انتخاب کنند.
مردم به کاندیداهایی که از هم‌اکنون به دنبال کارهای کوچک، اولتیماتوم به کارگزاران دولتی در استان و شهرستان‌ها هستند و از امروز می‌خواهند در انتصابات مدیران دخالت کنند رأی ندهند چراکه کار نماینده مجلس دخالت در امور دولتمردان نیست.
برخی از داوطلبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی هنوز نمی‌دانند که باید در مجلس قانون‌گذار باشند و از این وظیفه خطیر آگاهی ندارند چراکه این روزها شاهد هستیم بازار نهار و شام دادن، توزیع پول، پخش مواد غذایی، تأمین اعتبارات مالی برای اتمام برخی طرح‌های روستایی و... بسیار داغ است که همه این موارد مصداق قانون شکنی است.
چرا یک داوطلب به خود اجازه می‌دهد سطح شهر را با بیلبوردهای بزرگ قبل از آغاز زمان رسمی تبلیغات با اسم موسسه و یا هر عنوان دیگری پر کند، آیا چنین عملی قانون مداری است؟ مردم مطمئناً تمام این رفتارها را رصد کرده و به داوطلبانی که قانون شکنی و بد اخلاقی کنند رأی نخواهند داد.
تخریب رقبا دیگر به یکی از شگردهای تبلیغاتی تبدیل‌شده و خصوصاً از سوی نمایندگان فعلی که از امکانات نمایندگی نیز برخوردار هستند پیگیری می‌شود.
مردم باید از داوطلبان برنامه کاری دقیق و شفاف را مطالبه کنند و همین طور کاندیداها باید میزان هزینه ستادهای انتخاباتی را به‌صورت شفاف و به دور از هرگونه پنهان‌کاری در اختیار رسانه‌ها قرار دهند تا به اطلاع عموم برسد.
متأسفانه وقتی از کاندیداها برنامه مطالبه می‌شود، آنها لیستی از مشکلات حوزه انتخابیه خود را در بخش‌های مختلف در چندین صفحه ارائه و این بیان مشکلات را به‌عنوان برنامه معرفی می‌کنند که به نظر می‌رسد داوطلبان مجلس هنوز با نحوه تنظیم برنامه و الگوی کاری آشنا نیستند.
مردم باید مراقب باشند که در دام لیست مشکلات جامعه به عنوان برنامه نیفتند چراکه خود ملت بهتر از کاندیداها با مشکلات آشنا هستند.
داشتن نگاه کلان نگر نیز از دیگر مواردی است که باید در انتخاب کاندیدای اصلح مورد توجه قرار گیرد؛ داوطلبانی که فقط حوزه انتخابیه خود را می‌بینند نمی‌توانند در امر قانون‌گذاری افراد موفقی باشند.
رأی به افراد معتدل، باتجربه، داشتن تخصص و توانمندی و از همه مهمتر همراه بودن با دولت برای رفع مشکلات با تصویب قوانین مناسب می‌تواند الگوی یک کاندیدای اصلح باشد.
مردم باید به کاندیداهای حزبی نیز توجه کنند و برنامه، نظرات و سخنان این داوطلبان را بشنوند چراکه اگر کاندیدای حزبی به مجلس راه یابد بهتر از دیگرانی که خود را پشت احزاب پنهان کرده و بعد از گرفتن رأی احزاب خود را مستقل می‌دانند؛ به جامعه پاسخگو خواهند بود.
در کشورهای اروپایی مردم به کاندیداهای حزبی رأی می‌دهند و از حزب هم مطالبات خود را پیگیری می‌کنند و برای اینکه احزاب دنبال ماندگاری در سپهر سیاسی کشور خود هستند مطمئناً در قبال عملکرد نمایندگان خود در مجلس به جامعه پاسخگو هستند و از سویی دیگر چون احزاب دارای نظم و انسجام بوده و فعالیت‌های آنها در دفاتری مشخص با تابلو انجام می‌شود در دسترس عموم برای پیگیری مطالبات هستند.
در ایران نیز باید به این سمت حرکت کنیم چراکه در طی دوره‌های ۹ گانه مجلس اکثر نمایندگان در همین استان همدان بعد از راه یابی به مجلس دیگر به انتخاب کنندگان خود پاسخگو نبودند و در دسترس نیستند؛ اما اگر انتخاب حزبی باشد مردم برای پیگیری مطالبات خود و عملکرد نمایندگان می‌توانند به دفاتر حزب مراجعه و مطالبات خود را پیگیری کنند.
نمایندگانی باید به مجلس راه یابند که بتوانند جایگاه نمایندگی مردم استان همدان را در خانه ملت ارتقاء داده و توان چانه زنی داشته باشند چراکه متأسفانه در ادوار مجلس برخی از نمایندگان استان در بهارستان در دوره نمایندگی به عنوان ساکت‌ترین نماینده رکورد زدند.
امید است که مردم با مطالعه و شناخت در پای صندوق‌های رأی حاضر شده و بهترین را از بین دیگران انتخاب کنند.
